"Sen hariç seni kimse göremez. Sen hariç sana kimse dokunamaz. Sen hariç kimse senin kim olduğunu hissedemez.
İnsanlar etrafında dolaşabilirler, yalnızca çevrende: Kimse merkeze ulaşamaz. Sen de bir başkasının merkezine ulaşamazsın. Özün kesinlikle mahremdir. Sevgililer bile oraya giremezler. Âşık da olsan, oraya giremezsin.
Sevgililerin derdi budur: Onlar birbirlerine nüfuz etmek, olabildiğince ileri gitmek, buluşup bir olmak isterler ve tüm çabalar boşa çıkar. Ne yaparlarsa yapsınlar, başaramadıklarını fark ederler. Bir yerde hep iki kişi kalırlar. Bir yerde o ayrılık devam eder. Ayrı olduklarını unutabilirler, ama bir olamazlar.
Sevginin ıstırabı, kederi, yasası budur, çünkü sevgi bir olmak ister. Sevgi tüm ayrılıkları, tüm sınırları kaldırmak ister. Ama tekrar tekrar, kişi engel olur, sınır olur.
Dolayısıyla bu, anlaşılması gereken ilk temel gerçektir: Kendin dışında kimse mahremiyetine giremez. Bu, bir taş ile arandaki farktır. Taşın merkezine girilebilir; mahremiyeti yoktur. Bu, madde ile bilinç arasındaki farktır"-OSHO
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“Derinlerde bir yerde sevilmek istediğimi fark ediyorum,” diyorsun. Sevilmek istiyorsan sev! Çünkü verdiğin her şey sana geri döner. Sevilmek istiyorsan, sevilmek isteğini unut, sevgi binbir yoldan sana gelecektir. Hayat yansıtır, hayat yankılar, hayat senin hayata verdiğin her şeyi geri getirir. O yüzden sevilmek istiyorsan, istemeyi ve sevilmeyi unut – o zaman sorun bu değildir. Kural basittir: Sev.
Ve dünyadaki en harika insan gibi kabul görmek istiyorsan, herkesi dünyadaki en harika insan gibi kabul etmeye başla. Aksi takdirde onların seni en harika insan olarak kabul etmelerini nasıl beklersin? Onlar da aynı yoldadır. Seni en harika insan olarak kabul etmezler, çünkü o zaman onlara ne olur? Sen en harika insansan, onlar kim? Her insan en harika insan olmak ister.
Bir keresinde Nasreddin Hoca’nın arkadaşlarından biri Hoca’yla konuşuyormuş. Yıllar sonra tekrar buluşmuşlar. Ezeli rakiplermiş; ikisi de şairmiş. Karşılıklı kariyerlerindeki başarılarla ilgili böbürlenmeye başlamışlar.
“Şiirlerimi kaç kişinin okuduğunu duysan, Nasreddin, şaşar kalırsın,” demiş arkadaşı. “Okur sayım ikiye katlandı.”
“Aman Tanrım, aman Tanrım!” demiş Nasreddin. “Evlendiğinden haberim yoktu!”
Herkes aynı yoldadır. İnsanların seni dünyadaki en harika insan olarak kabul etmelerini istiyorsan, bunu bir kurala dönüştür: Başkalarının senin için yapmalarını istediğin her şeyi onlar için yap. Ama sıkıntı buradadır. Ego senin dünyadaki en harika insan olmanı ister, başkasının değil. O zaman incinirsin, çünkü herkes aynı yoldadır. Bu basit noktayı anlayamıyor musun? Onlar da senin onları en harika insan olarak kabul etmeni beklerler-OSHO (Yakında çıkacak olan İNSAN OLMA YOLCULUĞU kitabından)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bir kez varlığının en derinine indiğinde gözlerine inanamazsın:
O kadar çok coşku, o kadar çok mutluluk, o kadar çok sevgi taşıyordun…
ve sen kendi hazinelerinden kaçıyordun.
Bu hazineleri ve onların tükenmezliğini bilerek, ilişkilerin içine,
yaratıcılığın içine girebilirsin.
İnsanlarla, sevgini paylaşarak onlara yardımcı olacaksın.
Sevginle insanlara değer katacaksın; onların saygınlığını yok
etmeyeceksin.
Ve hiçbir çaba sarfetmeden onların da kendi hazinelerini bulabilmeleri için bir kaynağa dönüşeceksin.
Ne yaparsan yap, ne üretirsen üret, mümkün olan her şeyin içine
sessizliğini, huzurunu yayacaksın.
Ancak bu temel şey hiçbir ailede, hiçbir toplumda, hiçbir üniversitede öğretilmez.
İnsanlar azap içinde yaşamaya devam eder ve kanıksanır.
Herkes mutsuzdur, o yüzden sen de mutsuzsan hiçbirşey olmaz; sen bir istisna olmazsın.
Fakat ben sana diyorum ki;
Sen bir istisna olabilirsin.
Sadece doğru yönde çaba sarf etmemiş durumdasın.. OSHO
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder