Spartann MIŞ ...

Ve Birisi çıkar karşına.. Öyle bi bakar ki ; bütün duyguların tüm bedenini esir alır bir anda.. Kimsenin anlayamacağı bi titreme hissedersin.. Değişik bi heycan. Büyülü ve şaşalı bi irkilmeye kurban olursun.. Geçmiş olsun. Katilinin adı 'aşk' .. Bir anda tutulursun. Bir anda herkesin gözü önünde kaybedersin kendini. Varsın ama yoksun. Nerdesin? tabiki 'o'ndasın.. Kaptırdın kendini gidiyosun. Yolun açık olsun.. Ama dikkat et ! demek için çok geç.. Aşk bu.. Adı mutluluk oyunu.. Çok mutlusun öyle değil mi? Uçacak gibisin hemde. Gözün ondan başka kimseyi görmüyor dimi.. Ondan gelen mesajları aptalca bi gülümsemeyle okuyosun.. Buluşacağınız yere ondan daha erken gidiyosun.. Söylediği herşeyi hiç düşünmeden kabul ediyosun. Etrafına sürekli gülücükler saçıyosun. Ailenle aran çok iyi.. Arkadaşlarına daima mutluluktan bahsediyosun. Tatlı tartışmalarınız oluyo. 3-5 saat sonra bi şekilde geri barışıyosunuz.. Aşk sözleri 'seni seviyorum'lar.. 'Sensiz olmaz' şarkıları.. Evlilik hayalleri. bi kızımız bi oğlumuz olsun, masalları. Kızımız sana, oğlumuz bana çeksin fıkraları..

Yani hayaller,hayaller,hayaller. Sonu yok masrafı yok.. İlişki çok iyi bi şekilde ilerliyor. Kıskanmalar, trip atmalar, yasak koymalar. Filanlar.. Herşey çok çok iyi gidiyor..

Bi dakika ya .. Noldu öyle ? Tartışmalar.. Tamam tartışmaları anladıkta.. 3-5 saat sonra geri barışırdınız..O büyük kavgalara noluyo? Bi ayrılıp 3-5 gün sonra yeniden barışmalar.. Sürekli kavgalar. Sürekli ayrılık sözleride neyin nesi? Eee hani mutluydunuz siz? Şimdi bu soğuntunun sebebi ney? Ya bu anlamsız cümlede ne oluyor bu olağanca büyük aşkın içerisinde 'sen artık beni sevmiyosun' yaa o nasıl bi cevap 'off nasıl anlıyosan' .. Lan aşktı hani? Mutluluktu ! Nolduu? Ne mi oldu ? Aşk öldü.. Mutluluk desen bi oyundu ve bitti.. Finali ise 'Bu ilişki artık yürümüyor. Birbirimizi daha fazla üzmeyelim' Bunu söyleyen taraf eminim ki hiç bi zaman üzülmicektir.. Üzülecek olsaydı gitmeyi göze almazdı.. Ve kaldın öyle tek başına.. Evet lan ! Tek başına kaldın.. Bir zamanlar bahsettiğin mutluluğun yeri ve adı artık hüzün.. Ailenlede aran iyi değil. Söyledikleri herşeye tepki veriyosun. Sürekli kardeşlerini incitiyosun.. Arkadaşlarını kırıyosun.. Yani kısaca toz pembe dünyan birden zifiri karanlık.. Seni senden başkası bilmiyor,anlamıyor,görmüyor.. Evet görmüyor..hüznünü..hayallerini..içten içe yok oluşunu..gözyaşlarını. Kimseler görmüyor.. Sana ayrılık sonrası teselli vermeye çalışan arkadaşlarından bile içten içe nefret ediyosun! Gece yatağına giriyosun. Başını yastığa koyduğun anda başlıyor ızdıraplar.. Önce ilk tanıştığınız gün geliyo gözünün önüne. Sanki bi sinema filmi! Birden bire heycanlanıyosun.. Sonra yaşadığınız sevgi dolu günler.. Kurduğunuz masum hayaller.. Tartışmalarınız,trip atmalarınız geliyo ve bi anda yüzüne tatlı bi tebessüm düşüyor. Sonrasında tutamıyosun göz yaşlarını.. Hıçkırıkların duyulmasın diye yumruklarını sıkıyosun, yastığın köşelerini sıkıyosun.. İçinde büyük bi boşluk.. Ve gözyaşların akarken kendine soruyosun o korkunç soruyu 'Ben Şimdi Sensiz napıcam?' cevapsız bir soruyla kalacak ve dalacaksın uykuya.. Uyandığında içinde aynı boşluk.. Aynı hüzün. Aynı anlamsızlıklar. Güneşin aydınlattığı aynı karanlık..