24 Nisan 2013 Çarşamba

Sevgi...

Sevgi göreceli bir kavrammış meğer... Kimine göre acizlik.. Kimine göre hastalık... Kimine göre takıntılı olma... Kimine göre abartı..

Sevgiyi yaşamayan insan bilemez nası nedenli ağır bişi olduğunu zamanla anlıyor yaşayan insanda kolay değil sizinle olamayan birine kalple bağlı kalmak... Belki onu öldü kabul edebilirsiniz belki evli belki kötü biri...

Benim içimdeki aslında çok iyi biri ama artık yok... İçime sığamadı dar geldi ona kalbim... Sabır gösteremeyen birine sabırla sevgi taşımak zor ama güzel...

Sorumluluklarım önce allaha sonra kendime ( kendime ve kalbimdekine ) gelemeyeceğini bile bile sevmek hastalıksa obsesif olmaksa evet öyleyim kimseyi bağlamaz bu

İnandım en başta.. Güvendim.. Kapılarımı tek tek açtım... O kapadı ben kapatamadım..

Gerçekten yürekten çok sevmişim meğer bunu anladım ... Onunla olunca herşey çok farklıydı düşünceler konuşmalar ama asla beni anlamadı anlayamadı

Belkide anlamak istemedi...

Ben istediği olmak istedim.. İstemediğini herkes olur...

Asla geri gelemeyecek sevgili gerçekten içimde çok farklı..
tüm kırgınlıklarıma rağmen gelme..
İstesemde yalvarsamda gelmediysen ne diyebilirim ki...

Hala en son attığın mesaj... İçimde beynimde.. Tek tek... Harf harf...

Canın sağolsun...

Çok özleniyorsun....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder